Vakantie. Tijd voor rust. Tijd om even stil te staan. Zat ik er eindelijk net weer een beetje in qua werk en 'weer leven', heb je zes weken vrij... Lang leve het onderwijs. Maar goed. We besloten heel impulsief en last minute nog een weekje naar Engeland te gaan. Het was heerlijk onze vrienden weer te zien, te spreken, te knuffelen. Echt tijd om stil te staan hadden we niet. Maar het was genieten. Nu zijn we nog twee weken op vakantie in eigen land. En is er meer tijd. Ook dit is een vertrouwd, bekend plekje voor ons. Daar houden we van. Veilig, bekend, lekker. En tijdens het inpakken en het uurtje rijden ernaar toe, merkte ik het al aan mezelf. Stilte. Daar zat ik eigenlijk niet op te wachten. Omdat ik weet wat er gebeurt. Ik ga weer denken. En mijmeren. En missen. En... Geef mij maar afleiding. Toen was daar ineens op de Engelse radio mijn favoriete-liedje-sinds-de-operatie, 'Goodness of God'. Over mijn rechter schouder kwam de hand van onze dochter naar me toe. Ik g...