Vakantie. Tijd voor rust. Tijd om even stil te staan.
Zat ik er eindelijk net weer een beetje in qua werk en 'weer leven', heb je zes weken vrij... Lang leve het onderwijs. Maar goed. We besloten heel impulsief en last minute nog een weekje naar Engeland te gaan. Het was heerlijk onze vrienden weer te zien, te spreken, te knuffelen. Echt tijd om stil te staan hadden we niet. Maar het was genieten.
Nu zijn we nog twee weken op vakantie in eigen land. En is er meer tijd. Ook dit is een vertrouwd, bekend plekje voor ons. Daar houden we van. Veilig, bekend, lekker. En tijdens het inpakken en het uurtje rijden ernaar toe, merkte ik het al aan mezelf. Stilte. Daar zat ik eigenlijk niet op te wachten. Omdat ik weet wat er gebeurt. Ik ga weer denken. En mijmeren. En missen. En... Geef mij maar afleiding.
Toen was daar ineens op de Engelse radio mijn favoriete-liedje-sinds-de-operatie, 'Goodness of God'. Over mijn rechter schouder kwam de hand van onze dochter naar me toe. Ik greep hem vast terwijl de tranen over m'n wangen liepen. In de stilte was Hij daar weer.
Soms heb ik stilte nodig. Om gewoon even te zijn met wat er ook is. Of te bidden. Of te denken. Best moeilijk voor een ratel als ik. Vraag maar aan m'n man 😅.
Pas werd ik erbij bepaald tijdens een cursusdag van IPSO. We deden een rollenspel en oefenden gesprekken met gasten in inloopcentra of op Oncologie. Ik praatte teveel. Surprise, surprise... Stilte bleek soms de juiste reactie. O ja... wist ik eigenlijk wel... Ik dacht terug aan het uitslaggesprek in november.
Ik had net gehoord dat ik toch aan de chemo moest en klapte dicht. Zelfs Marloes kon geen woord uitbrengen. En dat is nogal wat... Na wat uitleg stopte m'n arts met praten. Het was stil. Gewoon helemaal stil. Hij zei niets. Wij ook niet. Het duurde lang. Heel lang. De stilte was oorverdovend. Normaal gesproken zou het ongemakkelijk zijn geweest. Nu niet. Het was precies wat ik nodig had.
Spreken is zilver, zwijgen is goud. Tja, dat spreekwoord is er ook niet voor niets. Welke wijze man ('t zal wel geen vrouw geweest zijn 😅) zou dat bedacht hebben? Vast een zorgverlener... Ik ben er gewoon niet zo goed in. En als het al lukt, raast m'n hoofd onverminderd door.
Dus dat ga ik maar proberen dan. En de vakantie is daar een mooi moment voor, wat mij betreft. Rusten en tot rust komen. Meer en beter luisteren, stil zijn. Wat zal h(H)ij blij zijn 😁.
Fijne vakantie!
Reacties
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!