Blog 42 - Terug van weggeweest

Happy new year!
Dat mag officieel al twee dagen niet meer, dacht ik, maar dat maakt me niet zoveel uit. Dus bij deze.
Het gaat goed, mocht je je dat afvragen. Ik heb de draad weer helemaal op kunnen pakken na mijn borstkankertraject en lééf. Daar ben ik God ontzettend dankbaar voor. Twee keer per jaar heb ik nog controles bij m'n chirurg. En dat is fijn. Maar verder ben ik weer 'gewoon' mama, echtgenote, juf, vrijwilliger en heb ik m'n opleiding zelfs weer opgepakt. 

Ik merk wel, dat ik echt veranderd ben. Dat voel ik elke dag. En ik zou niet anders meer willen, maar het is niet makkelijker geworden. Ook niet persé moeilijker misschien. Maar ánders. En dat is oké.

Het is al even geleden dat ik een nieuwe blog schreef. Niet dat ik gestopt ben met schrijven, hoor.
Ik schrijf nog regelmatig posts op Instagram en Linkedin en gedichtjes, maar het voelt als 'verwaarlozing', dat ik deze blog niet meer bijhoud. 

Schrijven is iets wat ik echt een beetje 'ontdekt' heb toen ik ziek werd. Als puber schreef ik me overigens al suf. Ladingen gedichtjes over liefdesverdriet en emoties die alle kanten op gingen. En nog iets eerder, in groep 8, schreef ik een gedicht ter ere van de 50-jarige bevrijding van Nederland. We deden een gedichtenwedstrijd in de klas. Ik won en mocht m'n gedicht voorlezen tijdens een herdenkingsdienst in de kerk. Wat was ik trots. En zenuwachtig... 

Schrijven vind ik heerlijk. Het geeft ruimte in mijn hoofd en het is fijn om te delen. Twee van mijn gedichtjes die ik schreef toen ik ziek was, zijn in 'Scheur de dag, 100x veerkracht bij kanker' verschenen. Dit is een scheurblok van Mariëtte van Hooff en Ellen Dreezens, wat je cadeau kunt doen aan iemand die kanker heeft. Echt wel heel tof. En over een poosje verschijnt er een kinderverhaaltje in een verhalenbundel die wordt uitgegeven door Mariët van de Merwe. Schrijven is onderdeel van mijn leven geworden. En daar geniet ik van. 

Daarom heb ik besloten deze blog weer wat nieuw leven in te gaan blazen. 
Er is sinds augustus 2023, de laatste blog, best veel gebeurd en met terugwerkende kracht zal ik wat nieuwe blogs delen, die ik al eerder op Instagram schreef. Zo hoop ik met enige regelmaat wat oude, maar ook nieuwe blogjes te schrijven. Gewoon. Omdat ik dat fijn vind. Ik geloof in het principe van delen = helen en hoop dat iemand anders er ook wat aan heeft. 

Liefs, Marloes