Doorgaan naar hoofdcontent

Blog 45 - Lucht

Op een van de laatste avonden in ons vakantiehuis in Friesland zagen we iets prachtigs. Hoewel de afgelopen herfst me met regelmaat versteld heeft doen staan met al zijn schitterende luchten, was er geen een zo mooi als die op deze foto.
Een terugblik op de mooiste lucht die ik ooit heb gezien...

Elke avond checkt Jan Paul vanuit 't keukenraam de zonsondergang vanuit ons vakantiehuisje. Elke avond is hij prachtig, maar vanavond sloeg echt alles.
We liepen naar het leegstaande huisje tegenover die van ons, met uitzicht op het meer, om foto's te maken vanuit de achtertuin. Ik gleed nog bijna uit op de spekgladde, natte steiger. 😅. 

Feit is, dat deze luchten er niet geweest waren tijdens een zonnige, strakblauwe, wolkenloze zomer. Dan hadden we niet kunnen genieten van deze adembenemende uitzichten...
En misschien is dat, wat me aan het denken zette. Want het leven bestaat ook niet uit enkel strakblauwe, stralende zomers. Nooit. Hoe graag we dat ook willen. Hoe vurig we dat ook wensen. Er zijn gewoon heel veel donkere wolken en stortbuien. Eindeloze natte zomers, waar geen einde aan lijkt te komen.

Maar als je na zo'n natte dag dit uitzicht krijgt, als God zo'n cadeautje geeft, dan besef ik me hoe klein ik ben en hoe groot Hij is.
Dat ik het niet zelf kan en niet zelf wil. God is in control. Altijd. Welk weer het ook is.
En vaak ontdek je dat pas, als het weer juist tegenzit...



Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie!

Populaire posts van deze blog

Blog 4 - Uw goedheid is altijd bij mij

En toen werd het 3 november, de dag van de operatie. Vanuit onze gemeente zou er tijdens mijn operatie een gebedsketting zijn, waardoor er dus de hele tijd voor me gebeden zou worden. Wauw. Dat vond ik zo ontzettend fijn en zo'n veilig idee! Ik had niet best geslapen, maar goed, dat was ook niet zo erg. De dag is bijzonder verlopen. Ik kan niet anders zeggen, dan dat het echt een dag met een gouden randje was. Bizar he? Ik had ook steeds een Opwekkingslied in mijn hoofd: de goedheid van God.  Uw goedheid is altijd bij mij, is dag en nacht bij mij...  We moesten al vroeg in het ziekenhuis zijn en werden door een vrijwilliger van de Johanniterorde (stond op haar badge) naar de afdeling gebracht, waar ik zou verblijven. Ik bleek een heel gezellige buurvrouw te hebben, die me wegwijs heeft gemaakt in het 'ziekenhuisleven'. We hebben heerlijk gekletst met elkaar. Dat alleen al was echt een zegen.  Al snel bleek dat de operatie later zou zijn, dan gepland. Direct werd geregeld ...

Blog 56: lipofilling ronde 3

O ef, zo romantisch... Maar liefst twee verhalen over getrouwde OK-medewerkers vorige week woensdag. Zit er toch een kern van waarheid in die ziekenhuisseries? Ja, ik heb wel vaker grappige gesprekjes op de operatiekamer. Waarschijnlijk de stress die eruit moet. Dat overvalt me elke keer weer als het zover is.  Maar ik smulde ervan. Misschien ging ik daarom zonder tranen onder narcose. Ook ik ben namelijk dol op ziekenhuisseries.  Het ging allemaal nogal snel dit keer. Ik werd twee weken van tevoren gebeld of ik kon op 21 mei, maar dan in Rijk van Nijmegen: een extern OK-complex, maar wel gewoon met 'mijn eigen' chirurg. Nou, daar zeg je natuurlijk geen 'nee' tegen. In elk geval zit ronde drie van m'n reconstructietraject er weer op. Gelukkig. Nooit m'n beste dagen, weet ik inmiddels.  Hoewel ik bofte met de locatie, middenin het bos.  Het gebouw bleek een oude, omgebouwde villa en de omgeving was al helemaal prachtig. Rustig, groen en afgelegen.  Vanuit de hold...

Blog 55: Life goes on

Het wordt wel juni waarschijnlijk voor lipofilling ronde 3. Juni. Geen april dus. Dat duurt nog heel lang. Garanties dat ik kan zwemmen in de zomervakantie heb ik dus ook niet. De ontsteking van een paar weken geleden is weg met dank aan de antibiotica en de chirurg was tevreden vanmorgen, maar ze wil het rust geven. 'Ik kan het maar 1 keer goed doen', zei ze. En ik vind het eigenlijk niet zo erg, geloof ik. Even een poosje rust. Hoop ik. Life goes on. Maandagmiddag kreeg ik m'n diploma van de incompany-opleiding van m'n werk. Echt een feestje. Trots. Vrijdag trouwt m'n schoonzusje en zijn we ceremoniemeesters. Nog een feestje. Dinsdag heb ik m'n halfjaarlijkse controle. Even bijpraten met m'n grote vriend. Ook een feestje. Ja echt. Dus eigenlijk wil ik gewoon dankbaar zijn. Vanmorgen toen ik naar de auto liep, zag ik een regenboog. En het raakte me. Want dat was heel lang geleden. In m'n hoofd, maar ook in de lucht. Hoop. Trouw. Rust. Het is maar op 1...