Blog 56: lipofilling ronde 3

Oef, zo romantisch...

Maar liefst twee verhalen over getrouwde OK-medewerkers vorige week woensdag. Zit er toch een kern van waarheid in die ziekenhuisseries? Ja, ik heb wel vaker grappige gesprekjes op de operatiekamer. Waarschijnlijk de stress die eruit moet. Dat overvalt me elke keer weer als het zover is. 

Maar ik smulde ervan. Misschien ging ik daarom zonder tranen onder narcose. Ook ik ben namelijk dol op ziekenhuisseries. 

Het ging allemaal nogal snel dit keer. Ik werd twee weken van tevoren gebeld of ik kon op 21 mei, maar dan in Rijk van Nijmegen: een extern OK-complex, maar wel gewoon met 'mijn eigen' chirurg. Nou, daar zeg je natuurlijk geen 'nee' tegen.

In elk geval zit ronde drie van m'n reconstructietraject er weer op. Gelukkig. Nooit m'n beste dagen, weet ik inmiddels. Hoewel ik bofte met de locatie, middenin het bos. 

Het gebouw bleek een oude, omgebouwde villa en de omgeving was al helemaal prachtig. Rustig, groen en afgelegen. Vanuit de holding/recovery/zaal had je via grote ramen een prachtig uitzicht op de tuin.  In de tuin bevond zich een vijver, die inmiddels gedempt was, nadat er twee herten in waren verdronken... Maar wild kijken behoorde dus ook tot de mogelijkheden. Het team was persoonlijk, klein en zeer ervaren, van de categorie 'oude-rotten-in-het-vak'. En daar houd ik van, want dan voel ik me het veiligst.

Ze bleken ook nog eens erg lief, hesen me na de OK eerst in een stoel en toen in een rolstoel naar het terras voor wat frisse lucht, ze voerden lieve, leuke, gezellige gesprekjes en ik had steeds een hand op m'n schouder.
Weer een heleboel zegeningen op een rijtje, die ik me eigenlijk de dag erna pas begon te realiseren...

Maar overal zijn ze hetzelfde. 

De verpleegkundige engelen. Hulde. Niks is te gek. Geen traan, geen pijn, geen dweilactie, niets. Blessings. En dat helpt zo enorm. Wie weet kom ik toch nog eens in een zij-instroomtraject terecht?

Ik ga even offline. Kan ik weer zo snel mogelijk naar m'n leerlingen. Want hey, al die zorgverleners hebben een prachtig, zinvol en zingevend beroep. Maar (vormings)docenten hebben dat ook. 

En als je kunt doen waar je van houdt, zit je altijd op je plek ❤️.