Mamma Share

'Bij jou zit het glas in ieder geval steeds halfvol.' Dat zei iemand pas tegen me op het schoolplein, toen ze vroeg hoe het met me was. Is dat zo? Ik heb het me afgevraagd. Wel een mooi compliment... Gisteravond lag ik in bed te mijmeren. Dat doe ik wel vaker. Ik volg sinds kort een jonge vrouw op Instagram. Ze heeft ook borstkanker en wordt vandaag geopereerd. Ik bid voor haar. Toen dacht ik aan het ziekenhuis en iedereen die ik heb leren kennen. Wat heeft dit hele traject vanaf half oktober tot nu me eigenlijk allemaal nog meer opgeleverd? En had ik dat dan willen missen? Dat is wel een bizarre vraag, toch? In Romeinen 8 vers 28 staat dat God alles zal laten meewerken ten goede.  Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepen zijn. Ieder mens krijgt in zijn leven tegenslagen te verduren. Ik heb me de afgelopen jaren herhaaldelijk afgevraagd, wanneer ik nou eens aan de beurt zou zijn. Zoveel ellende...

Hoop. Wat een verschil als dát er in elk geval is. In mijn geval is er steeds heel veel hoop geweest. Goede hoop op een geslaagde operatie en vlot herstel, goede hoop op gezondheid, hoop op een goede prognose, hoop voor de toekomst... Een hele hoop dus! Dit is dan wel ‘fysieke' hoop, gericht op mijn lijf. Als dat woord al bestaat, trouwens... Ik heb me afgevraagd of mijn (meestal) positieve insteek ook daarmee te maken heeft. Wat nu, als er fysiek veel minder hoop was geweest? Heel veel uitzaaiingen bijvoorbeeld? En een slechte prognose of blijvende, chronische pijn en ongemak? Want ik merk, dat die hoop kleiner wordt, als ik me lichamelijk minder goed voel. Afgelopen week was een rotweek, terwijl de tweede week na een chemo 'normaal gesproken' de betere week is. Als ik me zo rot voel, heeft dat directe gevolgen voor mijn mentale welzijn en daardoor neemt mijn hoop af. Het heeft te maken met ‘geloof versus gevoel’. En ook met ‘geloof versus omstandigheden’, denk ik. Hoe mij...

‘Volhouden hoor!’ ‘Jaja, ga ik zeker doen’, antwoord ik stoer met een grote glimlach op mijn gezicht. En niet alleen van mijn arts, maar ook van anderen heb ik deze aanmoediging gehad. Elke keer dacht ik ‘het gaat heel goed met mij, kom maar op, ik lust ze rauw, die chemo’s.  Niet zo dramatisch met je ‘volhouden hoor’.’ En ja, ergens wist ik wel, dat ik mezelf een keer zou kunnen tegenkomen. Maar ik dacht gewoon, dat het wel mee zou vallen. Elke keer was ik weer trots, dat ik nog een paar kilometers kon hardlopen. Dat ik er zo goed doorheen kwam. Superdankbaar, dat het elke keer nog ging. Ik had zelfs een kaart gekocht, die ik tegen kwam, om mezelf te herinneren. Niet precies dezelfde tekst, maar wel bijna. ‘Niet opgeven, hoor’.  Als het tegenzit... En toen zat het ineens wél tegen. De vierde kuur kwam harder binnen. En mijn hb was te laag. Al drie weken was ik ongesteld. Alles ontregeld door die chemotroep. Ik was te slap om iets te doen en zó bang dat ik de volgende kuur ni...

Trust in the Lord with all your heart Don't depend on your own understanding Remember the Lord in everything you do Proverbs 3 verse 5 and 6 Deze superbekende en geliefde bijbeltekst uit Spreuken 3 was de weektekst tijdens de Vakantiebijbelweek in Engeland, waar we in 2019 een half jaar hebben gewoond. De kinderen leerden deze tekst aan en dreunden hem elke dag met elkaar op. Hij is nog altijd blijven hangen. Ook afgelopen zomervakantie kwam dat thema 'vertrouwen' heel sterk naar voren. Ik zat slecht in mijn vel en piekerde veel over Corona. In Frankrijk op de camping kwam de vraag in mijn hoofd 'Vertrouw je mij?'. Ik denk dat God me die vraag stelde. Eerlijk gezegd was het antwoord 'nee'. Ik blijk het zo moeilijk te vinden om los te laten en echt op God te vertrouwen. Hoe weet je eigenlijk zeker dat je écht op God vertrouwt?  Vertrouwen Ook in deze periode van mijn ziek zijn, loop ik er tegenaan. Hoewel ik Gods nabijheid en zorg ervaar als nooit tevoren, wo...

Op 30 november was het dan zo ver. Mijn oma zou deze dag jarig zijn geweest. Bijzonder dat ik op haar verjaardag mijn eerste chemo zou krijgen. Ik vond het spannend, maar toch was ik heel ontspannen en rustig. Een cadeautje, dat God dit aan me gaf.  Aangekomen bij de Dagbehandeling van Oncologie, werd ik naar een comfortabele stoel gebracht. Ik droeg vandaag een nieuwe, roze hoodie van Fairrebel, een duurzaam, christelijk kledingmerk. Een mooi strijdtenue 😊. Toen ging ik aan het infuus. Het was eigenlijk zo voorbij en het viel ons erg mee. Het is een raar idee, dat er op dat moment zoveel 'troep' in je lijf komt. Tegelijkertijd weet je dat het voor een goed doel is en besloot ik me maar vooral daarop te focussen. Ik was er zo nuchter onder. Dat ben ik niet zo van mezelf gewend... We liepen nog even langs de Mammacare om het nazorggesprek van de operatie te verzetten, dat kort na mijn tweede chemokuur was ingepland. Wie weet hoe ik me dan zou voelen? Het liefste wilde ik dat g...