'Je wordt kaal.
Maar bij jou groeit het weer aan, bij hem (wijzend naar Jan Paul) niet!' Dat was het laatste grapje van onze arts, aan het einde van ons uitslag-gesprek. Toen vond ik het niet zo leuk, maar nu kan ik er hard om lachen. En gelukkig maar. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Ik vond het zo'n vreselijk idee om kaal te worden. Ik heb altijd lang haar gehad en droeg het vrijwel dagelijks met een scheve vlecht over mijn schouder. Het idee dat allemaal kwijt te raken, vond ik verschrikkelijk. Gelukkig kreeg ik via een lotgenootje een gouden tip. Zo kwam ik terecht bij Toupim, een bedrijf in Amsterdam dat eigen-haarbanden maakt. Ze hebben er zelfs patent op en zijn de enigen in de EU die dit doen. WAUW. Uiterlijk in de week na je eerste chemo moet je je haar afknippen. Ja, dat was wel even slikken… Al het haar dat je inlevert, wordt vervolgens verwerkt in je eigen haarband. Met een mutsje krijg je dit weer terug en zo kun je je eigen haar blijven dragen. Ik was heel enthousiast over het feit dat ik op deze manier mijn eigen haar kon terugkrijgen en geen pruik hoefde. Ja, natuurlijk is het heftig dat je je eigen haar moet afknippen en scheren. Ik moest snel beslissen. Je hebt tijdens je chemo de mogelijkheid om een 'ice cap' te gebruiken. Dan is er kans dat je haar niet uitvalt, omdat je haarwortels bevriezen. De kans is 50%, geloof ik. Maar je haar wordt vaak wel dunner. Ik vertrouwde mijn eigen haar sowieso niet. Ik ben altijd al zo snel in de rui... En voor een eigen-haarband van Toupim moet je haar nog van goede kwaliteit zijn. Uitproberen met de ice cap was voor mij dus geen optie.
Be bold, be bald
In mijn hoofd ging een knop om. Alweer. Ik geloof echt dat God me die rust heeft gegeven en dat Hij ervoor zorgde, dat ik hoorde van Toupim ❤. Het was zo'n cadeautje en zo duidelijk dat ik dit zou gaan kiezen in plaats van een pruik. Ik wilde nu ook niet meer wachten met knippen tot na mijn eerste chemo. Wie weet hoe ziek of labiel ik daarvan zou worden? En dan ook nog zoiets emotioneels als je haar gaan afknippen in die week... Daarom hebben we op de zondag voor mijn eerste chemo de stoute schoenen aangetrokken en mijn haar toen al afgeknipt en geschoren. Het was wel even een dingetje. Kanker en een kaal hoofd. Dat hoort bij elkaar. Dat zie je. Dan kun je er echt niet meer omheen. Toch viel het mee. Ook dat vond ik bijzonder. Dat het ons allemaal toch weer meeviel. Wie had dat gedacht? We zaten in de badkamer en Jan Paul maakte allemaal staartjes in mijn haar met stevige manenstiekjes. Voor paarden. Daarna knipte hij het zo dicht mogelijk op mijn hoofdhuid af. De kinderen waren erbij. Dat was een tip van Toupim. Ze kregen elk een grote knuffelbeer toen Jan Paul mijn haar afknipte. Daar hebben ze heerlijk mee geknuffeld. De hele tijd heb ik in de spiegel gekeken. Zo bleef ik zien hoe het werd en was het minder erg. Zo zagen we het alle vier en deden we het echt samen. Daarna aten we met opa en oma een taartje. Ook een tip van Toupim. En toen was ik kaal. Het stond me ook nog. 'Sexy´vond Jan Paul. En zo begon het mutsentijdperk. Gelukkig was het najaar en gingen we de winter tegemoet. Op maandag hebben we mijn haar veilig afgeleverd in Amsterdam. We durfden het niet op te sturen, dus dit was een heel veilig alternatief. Op zaterdag, vijf dagen later, kon Jan Paul mijn haar alweer ophalen. Ik vond het heel erg spannend en ook niet zo fijn om bijna een week alleen een mutsje op te hebben. Toch voelde ik me een soort fotomodel met dat gemillimeterde haar. Maar toen ik mijn vlecht terug kreeg, was ik wel heel erg blij! Mijn vlecht is iets dikker, want ik heb er een klein beetje donatiehaar bij gekregen. Dan viel hij wat voller. Ik kan mijn haar los dragen, in een vlecht, in een lage staart of lage knot. Het oogt zo natuurlijk en het zit ook nog lekker. Mutsjes De eigen haarband van Toupim vind ik geweldig! Ik heb wel acht mutsjes aangeschaft, long beanies in dit geval, dus ik kan elke dag een passend exemplaar uitkiezen, zodat hij kleurt bij m'n outfit van de dag 😉. Het zijn niet eens de vaak dure 'chemomutsen', maar gewoon betaalbare exemplaren van Bol.com en Marktplaats 😅. Je kunt de haarband ook combineren met andere hoedjes en petten, net wat bij je past, als het maar ver genoeg over je oren valt. Het draagcomfort is top en ik voel me nog steeds mezelf. Daar ben ik het meest blij mee. Echt, wat ben ik hier dankbaar voor!
Maar bij jou groeit het weer aan, bij hem (wijzend naar Jan Paul) niet!' Dat was het laatste grapje van onze arts, aan het einde van ons uitslag-gesprek. Toen vond ik het niet zo leuk, maar nu kan ik er hard om lachen. En gelukkig maar. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Ik vond het zo'n vreselijk idee om kaal te worden. Ik heb altijd lang haar gehad en droeg het vrijwel dagelijks met een scheve vlecht over mijn schouder. Het idee dat allemaal kwijt te raken, vond ik verschrikkelijk. Gelukkig kreeg ik via een lotgenootje een gouden tip. Zo kwam ik terecht bij Toupim, een bedrijf in Amsterdam dat eigen-haarbanden maakt. Ze hebben er zelfs patent op en zijn de enigen in de EU die dit doen. WAUW. Uiterlijk in de week na je eerste chemo moet je je haar afknippen. Ja, dat was wel even slikken… Al het haar dat je inlevert, wordt vervolgens verwerkt in je eigen haarband. Met een mutsje krijg je dit weer terug en zo kun je je eigen haar blijven dragen. Ik was heel enthousiast over het feit dat ik op deze manier mijn eigen haar kon terugkrijgen en geen pruik hoefde. Ja, natuurlijk is het heftig dat je je eigen haar moet afknippen en scheren. Ik moest snel beslissen. Je hebt tijdens je chemo de mogelijkheid om een 'ice cap' te gebruiken. Dan is er kans dat je haar niet uitvalt, omdat je haarwortels bevriezen. De kans is 50%, geloof ik. Maar je haar wordt vaak wel dunner. Ik vertrouwde mijn eigen haar sowieso niet. Ik ben altijd al zo snel in de rui... En voor een eigen-haarband van Toupim moet je haar nog van goede kwaliteit zijn. Uitproberen met de ice cap was voor mij dus geen optie.
Be bold, be bald
In mijn hoofd ging een knop om. Alweer. Ik geloof echt dat God me die rust heeft gegeven en dat Hij ervoor zorgde, dat ik hoorde van Toupim ❤. Het was zo'n cadeautje en zo duidelijk dat ik dit zou gaan kiezen in plaats van een pruik. Ik wilde nu ook niet meer wachten met knippen tot na mijn eerste chemo. Wie weet hoe ziek of labiel ik daarvan zou worden? En dan ook nog zoiets emotioneels als je haar gaan afknippen in die week... Daarom hebben we op de zondag voor mijn eerste chemo de stoute schoenen aangetrokken en mijn haar toen al afgeknipt en geschoren. Het was wel even een dingetje. Kanker en een kaal hoofd. Dat hoort bij elkaar. Dat zie je. Dan kun je er echt niet meer omheen. Toch viel het mee. Ook dat vond ik bijzonder. Dat het ons allemaal toch weer meeviel. Wie had dat gedacht? We zaten in de badkamer en Jan Paul maakte allemaal staartjes in mijn haar met stevige manenstiekjes. Voor paarden. Daarna knipte hij het zo dicht mogelijk op mijn hoofdhuid af. De kinderen waren erbij. Dat was een tip van Toupim. Ze kregen elk een grote knuffelbeer toen Jan Paul mijn haar afknipte. Daar hebben ze heerlijk mee geknuffeld. De hele tijd heb ik in de spiegel gekeken. Zo bleef ik zien hoe het werd en was het minder erg. Zo zagen we het alle vier en deden we het echt samen. Daarna aten we met opa en oma een taartje. Ook een tip van Toupim. En toen was ik kaal. Het stond me ook nog. 'Sexy´vond Jan Paul. En zo begon het mutsentijdperk. Gelukkig was het najaar en gingen we de winter tegemoet. Op maandag hebben we mijn haar veilig afgeleverd in Amsterdam. We durfden het niet op te sturen, dus dit was een heel veilig alternatief. Op zaterdag, vijf dagen later, kon Jan Paul mijn haar alweer ophalen. Ik vond het heel erg spannend en ook niet zo fijn om bijna een week alleen een mutsje op te hebben. Toch voelde ik me een soort fotomodel met dat gemillimeterde haar. Maar toen ik mijn vlecht terug kreeg, was ik wel heel erg blij! Mijn vlecht is iets dikker, want ik heb er een klein beetje donatiehaar bij gekregen. Dan viel hij wat voller. Ik kan mijn haar los dragen, in een vlecht, in een lage staart of lage knot. Het oogt zo natuurlijk en het zit ook nog lekker. Mutsjes De eigen haarband van Toupim vind ik geweldig! Ik heb wel acht mutsjes aangeschaft, long beanies in dit geval, dus ik kan elke dag een passend exemplaar uitkiezen, zodat hij kleurt bij m'n outfit van de dag 😉. Het zijn niet eens de vaak dure 'chemomutsen', maar gewoon betaalbare exemplaren van Bol.com en Marktplaats 😅. Je kunt de haarband ook combineren met andere hoedjes en petten, net wat bij je past, als het maar ver genoeg over je oren valt. Het draagcomfort is top en ik voel me nog steeds mezelf. Daar ben ik het meest blij mee. Echt, wat ben ik hier dankbaar voor!
Voor meer info: kijk op www.toupim.nl.
Reacties
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!