Doorgaan naar hoofdcontent

Blog 17 - van Hannah

Hoi, ik ben Hannah. Ik ben 10 jaar. Het is heel vervelend om een moeder te hebben met borstkanker. Je gaat er veel aan denken en het is helemaal niet leuk. Voor mij is het heel moeilijk op school, want ik kan me dan niet goed concentreren. Het is heel fijn dat je vriendinnen dan wel veel aan je denken. Ze troosten je en ze helpen je ook met andere dingen.
Ik zelf moet er echt heel veel aan denken op school in huis en ook op andere plekken.
Ik ga zelf ook naar Intraverte. Dan ga je met iemand oefeningetjes doen die je helpen met dit soort dingen. Mijn vriendin heeft nu ook een tante met borstkanker. Dan ben ik dus niet de enige, dat is wel fijn.
Ik hoop dat dit bij mijn moeder nooit meer terug komt.
Wij doen na elke chemo iets leuks, bijvoorbeeld iets lekkers eten of film kijken. Dit is een hele goeie tip voor thuis, want dit kan je thuis ook doen. Doe leuke dingen thuis. Maak het gezellig in huis. Maak er een heel groot feest van als je moeders chemo's af zijn of als de operatie goed is gegaan. Doe gewoon iets leuks.
Nog een tip: help je moeder of wie dan ook, help haar/hem met de was, de vaatwasser, de auto wassen.

Ik ben heel snel bang dat ze zich niet lekker voelt of misselijk is. Het gaat echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed met haar. Ze is wel heel snel moe na haar chemo, maar dan help ik haar wel.

We geloven erin dat God voor ons zorgt en dat hij ons beschermt in alle nare tijden.





Reacties

  1. Hanna, ik vind het heel dapper dat je dit met iedereen deeld. En hoe jij je gevoel in deze blog hebt verwoord. Toppie! Blijf dit doen , schrijven wat jou bezig houdt. Ik wens jou heel veel sterkte op school en dat je met je moeder veel leuke dingen mag doen!! Dikke knuffel , Suma uit vvge

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel erg lief Hannah. Wat fijn dat je zo heel erg lief bent voor mama. (En ook voor papa en Jonathan.) Wat heb je een mooie muts op! Je bent nog knapper dan mama. Dat komt natuurlijk omdat zij geen bril heeft. :-) knuffel opa.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Marleen Verboom8 maart 2022 om 20:47

    Lieve Hannah., Je bent een kanjer ��

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie!

Populaire posts van deze blog

Blog 4 - Uw goedheid is altijd bij mij

En toen werd het 3 november, de dag van de operatie. Vanuit onze gemeente zou er tijdens mijn operatie een gebedsketting zijn, waardoor er dus de hele tijd voor me gebeden zou worden. Wauw. Dat vond ik zo ontzettend fijn en zo'n veilig idee! Ik had niet best geslapen, maar goed, dat was ook niet zo erg. De dag is bijzonder verlopen. Ik kan niet anders zeggen, dan dat het echt een dag met een gouden randje was. Bizar he? Ik had ook steeds een Opwekkingslied in mijn hoofd: de goedheid van God.  Uw goedheid is altijd bij mij, is dag en nacht bij mij...  We moesten al vroeg in het ziekenhuis zijn en werden door een vrijwilliger van de Johanniterorde (stond op haar badge) naar de afdeling gebracht, waar ik zou verblijven. Ik bleek een heel gezellige buurvrouw te hebben, die me wegwijs heeft gemaakt in het 'ziekenhuisleven'. We hebben heerlijk gekletst met elkaar. Dat alleen al was echt een zegen.  Al snel bleek dat de operatie later zou zijn, dan gepland. Direct werd geregeld ...

Blog 51: Kerkmuren

De 'gerehervormdepinksterbaptoliekenkerk' zei hij en hij keek me lachend aan.  'De wát?' We hadden zojuist een heel mooi gesprekje gehad over hoe zijn geloof zo lauw en gewoontjes was geworden. En dat als hij ging bidden hij bad om gemak en alles om het leven maar zo aangenaam mogelijk te maken.  En toen werd hij ziek. En was hij zó aan het denken gezet.  Het was weer bijzonder. Over hoe groot God is. Maar ook dat Hij graag op nummer 1 wil staan. Hij als onze maker, als onze Schepper en hoe oncomfortabel dat kan zijn. Want wij doen liever onze eigen zin. Over de zooi in de wereld. De ellende. Gods genade door het offer van Jezus. Hij had alles voor ons over. De eindtijd en het boek Openbaringen. Waar hij in had gelezen en op zoek was gegaan naar antwoorden. Toen vroeg hij naar welke kerk ik ging. En ik vroeg naar de zijne. Z'n antwoord was prachtig en alleszeggend: de gerehervormdepinksterbaptoliekenkerk.  'Zal ik het voor je opschrijven?' vroeg zijn vrouw ...

Blog 52: lipofilling ronde 1

Eindelijk was daar mijn eerste lipofilling-operatie. Onderdeel van het reconstructietraject (AFT/BREAST trial) waar ik een poosje zoet mee ga zijn. Het is ongeveer 9 maanden na de eerste ontmoeting met de plastisch chirurg in Rijnstate. De wachttijd was lang, maar bewust. Ik had geen zin in gedoe tijdens de zomer dus we kozen expres voor september.  Het kostte me heel wat hobbels, tranen en gesprekjes, voordat ik me aan dit nieuwe gebeuren over kon geven.  Alles anders, nieuw, geen vertrouwd Ede en zeeën van tijd om je druk te maken. Niet mijn ding, zeg maar. Maar eindelijk, na een goed gesprek met een verpleegkundig specialist en een aantal babbels bij m'n eigen chirurg in Ede (waar zou ik zijn zonder die man), vele knipoogjes van Boven en de wetenschap, dat ik elk moment kon stoppen, omdat ik zelf bepaal of en hoe lang ik door zal gaan, ging de knop om. Terugkijkend kan ik niet anders zeggen, dan dat het goed was. Ik had weer mooie gesprekjes op de holding en op de OK werd i...