Blog 6 - Als mama ziek is...

Als mama ziek is...

Ja, wat doe je dan als ouders? We vonden het heel erg moeilijk. 

Onze oudste, een gevoelige dame van 9 jaar, reageerde heftig toen ze hoorde dat ik borstkanker had.
Ze moest heel hard huilen en was gelijk bang dat ze mama kwijt zou raken.

Onze jongste was toen 6. Hij begreep er niets van. Hij zag papa en mama en opa en oma huilen.
Waarom? Later ging hij allerlei plastische vragen stellen. Of maakte hij ineens een opmerking over mijn ziek zijn. Het was en is een heel lastige tijd voor hen. Gelukkig kunnen ze elke keer naar oma, als wij naar het ziekenhuis gaan. Dat is zo ontzettend fijn.

Praten en bidden

We zijn begonnen met praten en samen bidden. Onze jongste wilde ook elke avond voor mij bidden.

Het werd me ook weer zo duidelijk, dat we echt niks zelf in de hand hebben. Als al je zekerheid wegvalt, waar zou ik anders heen gaan, dan naar Hem? Ik heb echt geen idee hoe we dit allemaal zonder God hadden moeten doen...
Verder proberen we veel met de kinderen te praten en ruimte te bieden voor vragen. Onze jongste komt vaak zelf met allerlei vragen. Aan onze oudste kun je merken aan haar gedrag of haar iets dwars zit. Elk kind heeft zijn eigen manier van omgaan met dit verdriet. Het is niet altijd makkelijk om daar als ouders op in te spelen, vooral niet als je zelf vol emoties zit, maar we doen ons best...
Op de dag van de diagnose hebben we 's avonds ook gelijk contact gelegd met school, ouders van vriendjes en vriendinnen en juffen van sportclubs. Alles om er maar voor te zorgen dat onze kids werden opgevangen.

Tranenpotjes

In de Herfstvakantie maakten we tranenpotjes. Onze oudste heeft veel baat bij dingen opschrijven en verwoorden. Het tranenpotje past mooi bij Psalm 56 waarin staat dat God onze tranen in een kruik bewaart. Ons verdriet doet er toe voor Hem! Dat is zo fijn om te weten. Het tranenpotje werd mooi versierd en we deden er blauwe, papieren traantjes in. Elke keer als je je dan verdrietig voelt, kun je op een traantje schrijven waarom je verdrietig bent en dat in het potje doen. Als je je op school regelmatig verdrietig voelt en niet steeds naar de juf of meester wilt gaan, is dit ook een mooie mogelijkheid om toch je hart te kunnen luchten, merkte onze dochter. 

Boeken voor kids

Verder zijn er echt ladingen boeken te koop. Borstkanker komt helaas veel voor. 
Voor onze dochter werd het een praktisch doe-boek. Hierin wordt veel info gegeven over wat borstkanker is, welke behandelingen er zijn en vooral, hoe het voor jou als kind is als mama ziek is. Een heel mooi en praktisch doe- en praatboek. Aanrader voor denkertjes en gevoelige kinderen. We werken er samen af en toe in, want dat vindt ze fijn.

Voor onze zoon werd het een prentenboek. Op een heel speelse en positieve manier wordt het verhaal verteld van een gezin met een zieke mama. Verschillende behandelingen met bijwerkingen komen langs. Het boek ligt op zijn nachtkastje...

Kennismaken met het ziekenhuis

Het leek ons goed voor onze kinderen om het ziekenhuis een keertje te zien. Onze dochter vond dat echter eng en zag het helemaal niet zitten. Daarom hebben we het even met rust gelaten. 

Toen we rond Kerst op een keer happy stones gingen maken om in het ziekenhuis neer te leggen, wilde onze zoon ze toch echt zelf gaan wegbrengen. We bedachten een plan. In het weekend is Oncologie altijd dicht. Een perfect moment om een bezoekje aan het ziekenhuis te brengen. Lekker rustig en geen patiënten of zorgpersoneel. Even liep ons plan in de soep, toen we op eigen houtje naar de afdeling liepen, deze gesloten bleek te zijn en we vervolgens opgesloten zaten in het trappenhuis 😂.
Met behulp van een heel vriendelijke en meelevende baliemedewerkster en een beveiliger kregen we vervolgens toch een mini-rondleiding en mochten de kids hun stenen neerleggen op Oncologie, stiekem bij mama's dokter op zijn bureau en zelfs in het personeelsrestaurant. Oncologie zag er nog mooier uit dan anders, want naast het paarse meubilair en de schilderijen, stond er nu ook een prachtig versierde kerstboom! Het was een positieve ervaring en de kinderen konden zo toch op een ontspannen manier kennismaken met het ziekenhuis en de plek waar papa en mama altijd naar toe gingen. Een feestje en opnieuw een zegen, dat dit zo makkelijk ging in dit fijne ziekenhuis ❤. Zo leuk als je vervolgens op de maandag erna op de poli komt voor een afspraak en je al die stenen ziet liggen 😁.

Chemo

Toen bleek dat ik toch in een chemotraject terecht zou komen, hebben we voor de kinderen een aftelkalender gemaakt. Het werden 16 vakjes. Best veel, maar ook heel fijn als je er steeds eentje af kunt strepen. Verder hebben ze een mooie linnen tas betekend en versierd. Aangezien we altijd een opschrijfboekje mee hebben naar het ziekenhuis, evenals een patiëntenmapje voor op de Dagbehandeling, had ik nu een mooi tasje, speciaal van de kinderen, om alles in mee te nemen. En we spraken af met elkaar, dat we na elke chemo een klein feestje zouden vieren met iets leuks. We hebben al film gekeken en marshmallows geroosterd boven een vuurtje!

Zo blijven we zoeken naar mogelijkheden om onze kids te helpen. En het blijft lastig en verdrietig...
Maar dat mag er allemaal zijn.