Blog 9 - Trust in the Lord with all your heart

Trust in the Lord with all your heart
Don't depend on your own understanding
Remember the Lord in everything you do

Proverbs 3 verse 5 and 6

Deze superbekende en geliefde bijbeltekst uit Spreuken 3 was de weektekst tijdens de Vakantiebijbelweek in Engeland, waar we in 2019 een half jaar hebben gewoond. De kinderen leerden deze tekst aan en dreunden hem elke dag met elkaar op. Hij is nog altijd blijven hangen.
Ook afgelopen zomervakantie kwam dat thema 'vertrouwen' heel sterk naar voren. Ik zat slecht in mijn vel en piekerde veel over Corona. In Frankrijk op de camping kwam de vraag in mijn hoofd 'Vertrouw je mij?'. Ik denk dat God me die vraag stelde. Eerlijk gezegd was het antwoord 'nee'. Ik blijk het zo moeilijk te vinden om los te laten en echt op God te vertrouwen. Hoe weet je eigenlijk zeker dat je écht op God vertrouwt? 

Vertrouwen
Ook in deze periode van mijn ziek zijn, loop ik er tegenaan. Hoewel ik Gods nabijheid en zorg ervaar als nooit tevoren, worstel ik enorm met dat vertrouwen op God. Ik heb me dan ook afgevraagd of ik Hem nu wel écht vertrouw. Tijdens de eerste periode van diagnose tot en met operatie ben ik, terugkijkend, vooral heel erg op mijn arts en verpleegkundigen gaan vertrouwen. We zaten in zo'n heftige periode, dat ik automatisch mijn hoop ging stellen op iedereen die me in het ziekenhuis behandelde. We liepen de deur plat in Ede en spraken steeds dezelfde mensen. Hoe ga je daar op een goede manier mee om? Ik vind het vrij ingewikkeld. 

De tekst uit 2 Korinthe 10 vers 4 t/m 6 heeft me, ook ik in het verleden, al vaker bezig gehouden. 
De wapens van onze strijd zijn immers niet vleselijk, maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken. Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus, en wij staan gereed om elke ongehoorzaamheid te bestraffen, zodra uw gehoorzaamheid volkomen zal zijn.

Als ik teveel in een cirkeltje blijf ronddraaien, probeer ik hier aan te denken en dit te bidden. 'Jezus, wilt u mijn gedachten overnemen, er de Baas over zijn, want het is weer een puinhoop vol leugens en zonde.'
Dat gaat vaak tegen m'n gevoel in. Maar mijn gevoel is dan ook niet betrouwbaar en God wel! Wat ik vooral heb ontdekt en geleerd, is dat het een proces van vallen en opstaan is. Steeds als ik me down voel of een huilbui heb, ga ik ermee naar God. Ik heb geen geheimen voor Hem. Hij weet alles. Wanneer Hij dan bemoedigingen geeft via een lied, tekst, appje of wat dan ook, voel ik me zo gezegend. Wat een genade. Onverdiend, toch gekregen.

Wat ook erg therapeutisch werkt bij mij, is pianospelen. Niet dat ik het goed kan, maar mijn pianoleraar heeft me gedurende twee jaar akkoorden leren spelen en daarmee kan ik me aardig redden in de Opwekkingsbundel. Gewoon liedjes spelen, voor Hem. Heerlijk vind ik dat. Vooral 'God is mijn Herder' speel ik veel. 

Misschien is het wel oké, dat ik steeds onderuit ga. Als ik maar weer opsta en bij Hem terecht kom.
Hij weet wat van Zijn maaksel zij te wachten, hoe zwak van moed, hoe klein wij zijn van krachten... (uit Psalm 103 vers 7, Oude berijming)

Vallen en opstaan
Ook piekeren over de toekomst steekt regelmatig de kop op. Ik heb toch een agressieve vorm van borstkanker. Wat als het terugkomt? Wat als het dan wel is uitgezaaid? En Jan Paul en de kinderen dan?
Tijdens mijn derde kuur hoorde ik via een verpleegkundige ook nog dat m'n chirurg met pensioen zou gaan. Misschien is het een roddel. Ik zou het niet weten. Maar de schrik sloeg me om het hart. Stel je voor. Straks moet ik elk half jaar terug, als mijn chemo's erop zitten. Ik blijf in elk geval vijf jaar lang onder controle. Wéér een andere arts? Dat trek ik niet, hoor. Hoe moet dat dan? Dat durf ik niet...
Maar steeds weer ga ik terug naar God. Heer, U weet het. Heer, U kent mij. Ik kan het niet alleen.
Dat blijkt telkens weer. Ik struikel en val en twijfel en sta weer op en val weer en krabbel weer op. Hij moet zoveel geduld met me hebben... Hoe houdt Hij dat vol?
Er is maar één antwoord, denk ik: genade. Zijn liefde voor mij was zo groot, dat Hij zelfs Zijn eigen Zoon voor mij gaf... 

'Vertrouw je Mij?' Ik ben werk in uitvoering, maar ja, Heer, ik wil U vertrouwen ❤.