Mamma Share

Bijna klaar... In mijn hoofd ben ik daar op het moment veel mee bezig. Want ik ben bijna klaar. Dus ik moet me voorbereiden. Twee weken geleden was ik daar nog niet mee bezig. Bewust niet. Nu wel.  Het zorgt voor een heel vol hoofd en ook vrij veel emoties. Misschien scheelt dat voor straks. Ik hoop het maar. Ik ben me aan het voorbereiden op 'zo meteen'. Het voelt ook echt als bijna. Nog twee weken, nog drie kuren. Dan moeten mijn bloedwaardes wel goed zijn, maar ik voel me prima, dus daar moeten we maar vertrouwen in hebben.  En natuurlijk zijn we er aan toe met z'n allen. Uit de 'lockdown'. Weer een beetje back to normal. Weer gewoon Marloes. Weer gewoon mama. Weer gewoon juf. Weer gewoon mezelf. Met muts, dat dan wel, maar dat komt ooit wel weer een keer goed.  Ik voel me steeds een soort koningin op haar kankertroon. Iedereen heeft met je te doen. En dat is fijn en dat helpt. Maar ik wil ook weer dóór. Daarom, op aandringen van mijn vent en velen die het hem vr...

Pas had ik in het weekend 's avonds een heel gesprek met onze dochter. Ze maakt zich nog steeds veel zorgen om mij. Ook al hoef ik nog maar een paar weken chemo, als alles goed blijft gaan. Wat nou als het terugkomt? Of als er een keer iets gebeurt met mama als ze alleen thuis is? Klein meisje, grote mensen-vragen... Ik moet altijd uitkijken dat ik niet te veel ga praten, maar ik probeerde het uit te leggen door het beeld van een rugzak. Een bekend beeld. Ieder mens heeft een rugzak op. Niet echt, maar dat zijn dingen die in het leven gebeuren en die je met je meedraagt. Leuke dingen, maar ook verdrietige en moeilijke dingen. Hoe voel je je als je een zware rugzak draagt? Nou, dat wist ze wel. Dat voelt niet fijn. En heb je dan nog ruimte om te kunnen dansen (doet ze heel graag) of rennen of turnen of bewegen? Eigenlijk niet. Je voelt die zware rugzak steeds weer. Dat gevoel is niet fijn. En het houdt je tegen om leuke dingen te kunnen doen. Dat is naar.  Wat kun je daar nu aa...

Je ID of paspoort heb je steeds vaker nodig. Een geldig identiteitsbewijs laat zien hoe je eruit ziet, hoe je heet, wie je bent en er staat tegenwoordig ook een prachtige, chagrijnige foto op, want lachen is er niet meer bij helaas. Op de dag dat ik voor een mammografie naar het ziekenhuis moest, werd ook gelijk een pasje met foto gemaakt. Gelukkig hoef ik de aankomende tijd geen pasfoto's te laten maken voor dergelijke officiële documenten. Een cap of pet op een pasfoto is namelijk niet toegestaan, tenzij voor levensbeschouwelijke of godsdienstige redenen. Wat een geluk dat mijn paspoort en rijbewijs nog even mee kunnen... 😅. Foto's geven een duidelijk beeld van wie je bent. Uiterlijk is in dat opzicht blijkbaar belangrijk.  Als ik nu in de spiegel kijk, vooral als ik net m'n bed uit stap of onder de douche vandaan kom, word ik daar niet heel vrolijk van. Ik kan ook niet zeggen, dat ik mezelf dan zie. Echt een kankerkop. Ik herken mijn eigen hoofd niet meer. Gelukkig heb ...

Hoi, ik ben Hannah. Ik ben 10 jaar. Het is heel vervelend om een moeder te hebben met borstkanker. Je gaat er veel aan denken en het is helemaal niet leuk. Voor mij is het heel moeilijk op school, want ik kan me dan niet goed concentreren. Het is heel fijn dat je vriendinnen dan wel veel aan je denken. Ze troosten je en ze helpen je ook met andere dingen. I k zelf moet er echt heel veel aan denken op school in  huis en ook op andere plekken. Ik ga zelf ook naar Intraverte. D an ga je met iemand oefeningetjes doen die je helpen met dit soort dingen. Mijn vriendin heeft nu ook een tante met borstkanker. D an ben ik dus niet de enige, dat is wel fijn. Ik hoop dat dit bij mijn moeder nooit meer terug komt. Wij doen na elke chemo iets leuks, bijvoorbeeld iets lekkers eten of film kijken. Dit is een hele goeie tip voor thuis, want dit kan je thuis ook doen. Doe leuke dingen thuis. Maak het gezellig in huis. M aak er een heel groot feest van als je moeders chemo's af zijn of als de op...