Blog 38 - Moederdag

'Mama, ik ben niet zo lekker'.
Na een heerlijke Moederdag met veel verwennerij en een fantastisch lekker zonnetje, meldde zoonlief dit vanuit zijn bed.
Hij vindt het dan fijn als ik even bij hem kom zitten. Gewoon op de grond, naast zijn bed of ergens in zijn kamer.
En heel typisch, maar binnen een paar minuten was hij vertrokken. Hoe is het mogelijk, he? Ik denk, dat hij zich veilig voelde. Gewoon weten dat mama er is. Dat is al genoeg.

Mama worden is niet vanzelfsprekend. Dat was het voor mij ook niet. Zo'n 12 jaar geleden leek het er bij ons op, dat het lastig zou worden om een kindje te krijgen. Maar toch, geheel onverwacht, waren we 2 maanden na onze doop en reis naar Israël, waar we elk afzonderlijk van elkaar bij het mannendeel en vrouwendeel van de westelijke muur in Jeruzalem baden om een kindje, ineens in verwachting. Toeval? Wij zagen het als een Godswonder. En zo werd onze dochter Hannah Joëlle geboren.
Drie jaar later, na een vroege miskraam, kregen we alsnog een tweede kindje: Jonathan Samuël. Hun namen hebben we daarom heel bewust uitgekozen.

Misschien heb je er zelf ervaring mee. Met die niet-vanzelfsprekendheid van het leven. Misschien heb je ook onvervulde verlangens, verdriet, verlies, ziekte, eenzaamheid... Ergens verlangen we er allemaal naar. Naar die veiligheid en geborgenheid. Naar geliefd zijn en geliefd worden en liefde geven. Ik hoop dat je dan weet of mag ontdekken, dat er Iemand is die ontzettend veel van je houdt. Als een volmaakte moeder, al is Hij geen moeder, maar een Vader. Hij gaf Zijn enige Zoon uit liefde voor jou. En Hij is er. Dat is Zijn Naam zelfs. 'Ik zal er zijn'. Altijd. Wat er ook gebeurt.